edilebilecek en güzel evlenme teklifi

entrileri okuyup hayal kurmaya geldim. çünkü yalnızlık...

inönü stadının santra vuruşunda evlilik teklifi edip sonra tüm stadın evet evet evet diyerek baskı yapması.sevdiğim kadın beşiktaşlı olsun olmasın böyle olmasını isterdim

al şu yüzüğü yarın gel başla

böyle planlı programlı olmasına hiç gerek yok aslında. şık bir restoran ve mumlar da şart değil. ani olsa daha güzel olur sanki her şey. birden yolda yürürken durup benimle evlenir misin dese çok etkilenirim. yüzük olmalı ama, bu olmasa da olur diyemeyeceğim bir detay.

gerçekten aşık olduğun kadına edilen tekliftir. istersen yüzüğü bi yerinden çıkar. istersen uçakla teklif et. pişman olunmamalıdır

şöyle bir şey olabilir. güzel ve rüzgarlı bir sabah. dışarı da beraber kahvaltı yapılmıştır. sonra birlikte vakit geçirilir. yeşillikler içinde gezilir, sohbet edilir. gülünür, eğlenilir. (belki bisiklet de sürülür) sonra uçurtma uçurulur. uçurtmanın ipinin sonuna doğru yüzük bağlanır. ve ip kadına verilir. (ama yüzüğü fark etmemesi sağlanır.) uçurtma yükseldikçe de kadın ipi salar. ipi saldıkça da yüzüğe yaklaşır. tam yüzüğü fark ettiği anda da teklif yapılır. (güzel güzel sözlerle teklif yapılmalı ama) vee güzel bir evlilik teklifi yapılmış olur...

bilen bilir; bozcaada'nın cidden dillere destan bir güzelliği var. bütün gün yüzmenin, eğlenmenin yorgunluğunu adanın en güzel noktalarında biri olan polente fenerinde gün batımını izleyerek atabilirsiniz. hatta şansınız benim gibi yaver giderse sevdiğinize güzel bir evlenme teklifinde bile bulunmanız mümkün :) 30 temmuz 2016 cumartesi günü kız arkadaşımla aynen söylediğim programı uygulayıp akşam polente fenerine gittik. şarap içerek (şaraptan nefret ederim ama ortamı güzelleştirmem gerekiyordu :d) gün batımını izlerken klasik fotoğraf faslına geçtik. yanımızdaki çiftlerden birinin yanına gidip fotoğrafımızı çekmesini rica ettim ve bu arada kafamdaki planı da anlattım. sözde güneş tam arkamızda kaldığı için fotoğrafta görünmeyecekti ben de diz çökmek zorunda kalacaktım :) her şey düşündüğüm gibi oldu. fotoğrafı çeken kız "ama güneş görünmüyo" falan derken o zaman ben diz çökeyim dedim. sonrasında da "madem gün batımındayız; güneş bizim için son kez batana kadar beni olur musun?" cümlesiyle film koptu :)

benim sevdiğim hiç açık hava sinemasına gidememişti üniversitenin ilk günü ankaraya geldiğinde o küçük tepenin birine küçük bir ortam hazırlayıp puf puf yastıklar felan ve o tepeden ilk defa açık hava sinemasını izleyecektik.filmin ismi ankara olacaktı ama gitti işte

ya o evlilik teklifi sevdiğin adamdan geliyorsa en güzeli odur zaten ona buna gerek yok ki

gökyüzünün bol yıldızlı olduğu bir gece atıma atlayıp sevdiceğimi de terkisine atıp en lüx restoranta götürüyorum.mekanın en güzel masasına oturup orkestradan bir istek parça istiyorum geliyorlar masanın başına bir ihtimal daha var o da ölmek mi dersin vuslatın başka alem sen bir ömre bedelsin derkennnnn çıkarıp tektaşı sevdiceğinin parmağına taktıktan sonra atımıza atlayıp engin yeşilliklere sürmek istiyorum...çok mu şey istiyorum sizce...

evlensene lan benle

mühendis adamız, zamanı geldiğinde yaratıcı bir teklif buluruz elbet :) dayımın yaptığını anlatayım, belki birilerine bir faydası dokunur; göle sandalla çift olarak açıldılar. dayımın arkadaşları da aradan 10 dakika geçtikten sonra açıldılar peşlerinden. yengenin haberi yok tabi ki olaydan. gelenlerin gözükmeyeceği bir açıda biraz beklediler. arkadaşları 2 sandal arasında üzerinde "benimle evlenir misin x'm?" pankartı ile bir anda yanlarında beliriyorlar. yengenin bu sırada arkası dönük bu tarafa. gösteriyor, oraya bakıp tekrar geriye döndüğünde de bir anda ortaya çıkan yüzükle evlenme teklifi geliyor. sonuç: şu anda 2 senelik evliler :)

poyraz karayel deki evlilik teklifi

henuz etmedigim olandir. auclit feat nazim hikmet

kesinlikle şimdi açıp izleyince duygulandım aq. hey gidi... ne fanıydım şu dizinin! kıydınız güzelim çiftime pislikler

çayın içine yüzük atmak yıllardır hayalim

Hiç edilmeyendir, ihtiyaç duyulmayandır...

Şen küykümdeki pireeeğğ, gözümdeki yoşunşun. Bir ömür boyu, eşim oluğr muşun?

Güzel bir yemek, yüzük ve yemek sonrası kutlama. Yalnız. Sadece ikimiz. Evet.

Uzun süredir yurtdışında eğitim almak gibi bir hayalim var. Sevdiğim beyin sürpriz bir ziyaretle yanıma gelişini ve tatlı salaş bir mekanda yemek yerken yüzüğü uzatışını düşünmek bile beni heyecanlandırmaya yetiyor. Diz çökme yok, el tutma yok, süslü laflar yok, şık topuklu ayakkabılar, kafaya sim dökmeler, rugan ayakkabılar yok. Sadece o ve ben varız. Sakince evet deyip, öpsem yeter. Sonra belki şımarır kutlamaya gideriz. Mutluluktan birkaç gün kendime gelemem, kimselere söyleyemem, “I said yes” snapleri ya da yüzüğün fotosunu çekip atma yok. Belki yoldan birilerini çevirir o günü hatırlayacağımız birkaç fotoğraf çektiririz. Yine heyecanlandık.

(bkz: ben bilmem beyim bilir) Etsin de nasıl ederse etsin zerre (whatsapp'taki şu kadar emojisi) önemi yok. Sadece şova çevirmesin yeter. Abartı ve gösteriş arttıkça samimiyetinin, özünün kaybedildiğini düşünüyorum çünkü. Onun dışında "aşkitoperipellam" içinden geldiği gibi takılsın. Hatice'ye değil neticeye bakılması gereken nadir konulardan biri benim için.